We zijn een lied … de klank van tantra
Toen ik een jaar of 10 was, was er op de basis school een projectweek. Een Yoga leraar kwam vertellen over Hatha Yoga. Hij zette een muziekje op en ik herinner me dat nog steeds. Het was een soort vraag en antwoord spel van een Oosterse fluitspeler. 'Stel je voor dat je in een klooster bent, waar twee monniken zijn', zei hij, 'die elkaar op deze manier vraag en antwoord geven'. Ik was gek op muziek en zag die monniken voor me: wandelend in de zon, zingend met elkaar aan het praten.
Hij legde meer uit: 'Je kunt dit ook van binnen doen, in jezelf, in stilte. Als je weer thuis bent en niet kunt slapen bijvoorbeeld.' En dat deed ik. Maandenlang visualiseerde ik het vraag-en antwoord muziekje van binnen. Het wonderlijke spiralend, krullende fluitmuziekje, waardoor mijn hele lijfje van binnen ging tintelen en dansen. Ik kan het nog voelen, nu ik dit schrijf.
Klank yoga
Ik sla even een paar grote stappen over naar het jaar 2006: ik was samen met een bijzonder mens in mijn leven: maakte een wilde zielenreis met hem.
Op een dag belandden we bij een tempel, tijdens een wandeling in de duinen. Plotseling was daar een oudere vrouw, een soort kluizenares, die ons binnen liet. Een half uurtje later stonden we met zijn drietjes klanken te maken midden in de vierkante lege tempel, onder een speciaal koepeltje dat was gemaakt om boventonen te kunnen horen.
'Ken je Klank Yoga?' vroeg ze. En ze vertelde over de mooie mensen van over de hele wereld, die in deze tempel kwamen en waar zij als tempelbewaarder zoveel van had geleerd. Ze glunderde met ondeugende blauwe ogen, en leek helemaal niet de 73 jaar die ze telde. Door één van die reizigers was ze op het pad van eeuwenoude klankyoga beland. Speels nam ze me mee: in voelen, klank maken en weer voelen, of en waar in je lijf het iets doet. Bij elk chakra hoort een bepaalde helende klank, en je zingt ze in een bepaalde volgorde. Ik was in die tijd heel erg bezig met boventoon zang en intuïtieve zang. En was verbaasd: dit waren zulke simpele, éénlettergrepige klanken! En zo krachtig!
Klankhealing
Ik reisde de afgelopen jaren langs een scala van esoterische stromingen, ik bestudeerde oude toonsoorten en frequenties, speelde klankschalen, mediteerde erop en zong er bij. Ergens onderweg in die periode las ik over klankhealing en waar het vandaan kwam.
Ooit was er een volk in Azië, dat niet sprak, maar bepaalde klanken zong. En ik las over de mudra’s, de handgebaren waarmee Egyptenaren zijn afgebeeld in oude tempels. Volgens onderzoekers zijn dat eigenlijk klanknotaties. Muziekschrift, waardoor je kunt lezen hoe hoog de klank moet zijn, welke klank er gemaakt werd en hoe.
Een jaar of tien geleden kreeg ik dromen, die mij aanspoorden om óók kennis te nemen van Oosterse mystiek. Tijdens één van die dromen hoorde ik een hele diepe grondtoon, nog dieper dan de laagste didgeridoo die ik kende. Uiteindelijk kwam ik uit bij Tibetaanse monniken met hun lage gezang. Zij geven me datzelfde aardende gevoel, dat ik weer helemaal in mijn lijf kom en klank wordt. Heerlijk! Op een nacht verscheen zo’n monnik in mijn droom, lepeltje- lepeltje tegen mij aan, in een donkerrode pij, likkend aan een maïskolf met rode saus. Ik schrok van het erotische gevoel dat hij teweeg bracht, want ik bracht monniken totaal niet in verband met dit soort energie! Die droom kondigde iets nieuws aan, een nieuwe zoektocht die uiteindelijk leidde tot de ontmoeting met Mark en onze liefde voor Tantra.
Tantra roots: klank
Ik duik met veel plezier in verhalen, filmpjes en prachtige artikelen zoals die van Swami Nirav Beej over Kundalini en Seed mantra’s. Onlangs vertelde hij mij dat Tantra ook wel het pad van Mantra werd genoemd. Het gaat dan niet over mantra zingen maar over seed mantra’s, klank mantra’s. En doet mij denken aan de manier waarop de tempelbewaarster met klanken werkte.
Ook hoor ik hele andere, nieuwe inzichten over Kundalini, en over “de juiste volgorde”(Vinyasa) van tantra oefeningen, opdat alles klopt met elkaar. En opeens weet ik welk geheimzinnige volk uit vroeger tijden niet met elkaar sprak maar zong. Want ingewijde tantrika’s zingen Sanskriet. Sanskriet was een zangtaal.
Mijn ervaringen vallen als puzzelstukjes op hun plek. Het voelt of ik mijzelf helemaal opnieuw met mijn wortels aan het verbinden ben: dat is klank, muziek. Mijn zingende lijf. Of zoals Christopher Tompkins het zo mooi in een interview verwoordt: “You are the song of the moving Goddess”. We zijn een lied!
